-
1 wysadzać
2) ( powodować eksplozję)\wysadzać coś w powietrze etw in die Luft sprengenaleja wysadzana drzewami eine mit Bäumen bepflanzte Alleebroszka wysadzana szafirami eine mit Saphiren besetzte Brosche
См. также в других словарях:
broszka — ż III, CMs. broszkaszce; lm D. broszkaszek «ozdoba stroju kobiecego, najczęściej ze szlachetnych metali i drogich kamieni lub ich imitacji, z umocowaną od spodu zapinką, przypinana do sukni, kołnierza, szala itp.» Broszka z szafirem, z szafirów,… … Słownik języka polskiego
